درباره ی من

سلام به وبسایت شخصی من خوش اومدید. من محدثه رجائی راد هستم، متولد 8 اسفند 1374، مجرد و در حال حاضر کاندیدای دکتری مهندسی پزشکی از دانشگاه اصفهان هستم. 

دوران دبیرستان رو ریاضی فیزیک و در فرزانگان امین خوندم (سمپاد) و علاقه ی شدیدی به مهندسی مکانیک داشتم. به خاطر همین، لیسانس رو در رشته مهندسی مکانیک (بدون گرایش) در دانشگاه گیلان گذروندم. ابتدا علاقه ی شدیدی به این رشته داشتم اما رفته رفته مباحث و محیط کاری با روحیاتم سازگار نبود و کم کم ازش دور شدم. 

همین شد که به تغییر رشته به مهندسی پزشکی – گرایش بیومکانیک علاقمند شدم. این علاقه به حدی شدید بود که از یک دانشجوی بی انگیزه تبدیل به یک کنکوری سخت کوش شدم و در نهایت تونستم ارشد رو دانشگاه تهران در همین رشته وارد بشم. مثل هر رشته ی دیگه ای بیومکانیک هم حوزه های فعالیت متنوعی داشت و پس از گذروندن دوره های مختلف، مسیر خودم رو پیدا کردم. بیومکانیک ارتوپدی، چیزی بود که میتونستم به خوبی درکش کنم و از مفاهیم اون حس کاملی داشته باشم. از تک تک لحظات فعالیتم در این حوزه لذت بردم و میبرم و عاشقانه یادگیری در این حوزه رو ادامه میدم. 

خلاصه بعد از مقطع ارشد، به دلیل محیطی که توش بودم و طرز فکر اون موقع، تصمیم خیلی جدی به اپلای کردن و تحصیل در خارج از ایران داشتم، تا این که همین طور که تلاش میکردم برای تکمیل و تقویت رزومه ام، بی هیچ هدف و انگیزه ای و صرفا به پیشنهاد خانواده، آزمون دکتری ایران رو شرکت کردم و با این که هیچ مطالعه ای به این هدف نداشتم، برای چند دانشگاه دعوت به مصاحبه شدم. به قدری به “موندن” فکر نمیکردم که حاضر به یه سفر یک روزه برای مصاحبه دانشگاه های دیگه نشدم و صرفا مصاحبه ی دانشگاه اصفهان رو به این دلیل که نزدیک بود شرکت کردم. در کمال ناباوری رزومه ی من مورد پسند قرار گرفت و حالا من باید “تصمیم” میگرفتم…

پس شروع کردم به روش های اصولی تصمیم گیری، در نهایت یک TED TALK دیدم و با اون روش تصمیم گیری کردم. قبل از شروع فکر میکردم خب قطعا رفتن و اپلای کردن انتخاب بهتریه. اما وقتی دست به قلم شدم، بدون تعصب شروع کردم ارزش های خودم رو نوشتم و امتیاز دادم، ایران امتیاز بیشتری آورد. حقیقتا تا این لحظه که این متن رو مینویسم هیچ وقت از تصمیمم پشیمون نشدم شاید دلیلش همون روش تصمیم گیری اصولیه که دربارش گفتم. چون هرجا اومدم شک کنم به مسیر، یاد دلایلم افتادم…

من اصلا مخالف مهاجرت، اپلای و غیره نیستم، صرفا معتقدم یک نسخه برای همه جواب نیست، و اپلای کردن اون موقع برای من نسخه ی مناسبی نبود و بابت تصمیمم راضی و خوشحالم. 

درباره زمینه پژوهشی باید بگم که در حال حاضر روی بیومکانیک فک و دندان کار میکنم البته میتونم بگم که زمینه تخصصی من بیومکانیک بافت سخت (استخوان) هست که اصول اون در ارتوپدی و فک و دندان تا حد زیادی شبیه هستند. علاقه زیادی به همکاری های پژوهشی دارم و خداروشکر تا این لحظه همکاری های متعددی در سطح بین المللی داشتم و دوستان و همکاران خوبی پیدا کردم و ازشون خیلی چیزها یاد گرفتم و معتقدم فعالیت های گروهی خیلی آموزنده هستن و باعث میشه شما از طرز فکر و تجربیات دیگران یاد بگیرید. ضمنا همیشه میگم که “چندتا فکر بهتر از یک فکره!” پس اگر تمایل به همکاری پژوهشی با من دارید میتونید از راههای ارتباطی بهم اطلاع بدید.

در خصوص فعالیت های بالینی، در حال حاضر چند سالی هست به طراحی های فرد محور (PSI) مشغول هستم و خداروشکر سابقه ی خوبی در ترمیم هندسه و آناتومی جمجمه (Cranial Plate)، جراحی های ناحیه ی فک و صورت ( Maxillofacial and Oral Surgery -MFOS) دارم و تونستم از این طریق به خیلی ها کمک کنم تا سلامتی و زیباییشون رو مجددا به دست بیارن. علاوه بر ایمپلنت های شخصی سازی شده، در آنالیز ها و تحلیل ها (مثل آنالیز سفالومتریک) و همچنین طراحی راهنمای جراحی (فک و صورت و ارتوپدی) هم فعالیت دارم. از جمله کار های جذابی که میکنیم، شبیه سازی جراحی و اجرای طرح درمانی هست که توسط پزشک پیشنهاد میشه تا خروجی های جراحی ها رو به طور دقیق تری بتونیم پیش بینی و مشخص کنیم. در نهایت، هدف من، کمک به ارتقای درمانهای بازسازی هست و همچنین کمک به بازیابی عملکردی و ساختاری بیماران هست و خداروشکر تا الآن تونستم توی این هدف خوب عمل کنم و امیدوارم تجارب بیشتری رو در کنار افراد حرفه ای این حوزه کسب کنم. 

و اما تولید محتوا، علاقه ی شخصی من هست، از کانال های یوتیوب و آپارات گرفته، تا آموزش های آنلاینی که تاحالا منتشر کردم، صرفا دنبال کردن یک رویای کودکیه و چیزیه که ازش انرژی میگیرم. خیلی بی ربط به حوزه ی کاریم، اما چند سال گویندگی و دوبله کار کردم تا این که تصمیم گرفتم یک محیط امن و راحت برای خودم و انتشار مطالبی که دوست دارم تهیه کنم و این شد که اینجوری شد